مزارع عمودی و آینده های غذایی: واکنش معماری به یک سیاره گرسنه

سیزدهمین جوایز A+ Architizer طیفی از دسته بندی های متمرکز بر پایداری را ارائه می دهد که به طراحانی که در حال ساختن صنعت سبزتر و آینده ای بهتر هستند، احترام می گذارد. شروع کنید تا برای کار خود به رسمیت شناخته شوید!

"مزارع عمودی" موضوعی است که در چند سال گذشته به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است. این یکی از مواردی است که معماری راه حلی عملی برای مسائل گسترده تری ارائه می دهد که فراتر از چالش های پایداری است و جنبه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را لمس می کند. کمبود غذای کافی به دلیل ازدحام جمعیت، کمبود آب و عوامل محیطی غیرقابل پیش بینی تنها تعدادی از مسائلی است که مزارع عمودی می توانند حل کنند.

اما قبل از اینکه در مورد کشاورزی صحبت کنیم، اجازه دهید در مورد خوک صحبت کنیم. یکی از پروژه های بنیادی که به موضوع گسترده تر تولید غذا در شهرها می پردازد، Pig City از MVRDV است. از طریق تحقیقات گسترده در مورد صنعت گوشت خوک در هلند و همچنین محاسبات دقیق در مورد تولید گوشت خوک در اروپا و غلات و آب مورد نیاز برای حمایت از دام، این پیشنهاد به دنبال طراحی مزارع خوک جایگزین و انسانی تر بود. فقط برای مرجع، در سال 2000، متوسط \u200b\u200bمساحت مورد نیاز برای هر خوک در کشاورزی ارگانیک حدود 1726 متر مربع بود. اگر این استاندارد در سراسر هلند اعمال می شد، منجر به تخصیص 75 درصد از زمین های کشور به این مزارع می شد. در پاسخ، این پیشنهاد، کشاورزی ارگانیک و تمام فعالیت های تولیدی مرتبط را با هم ترکیب می کند و تمرکز شدیدی را برای کشاورز ایجاد می کند و نیاز به وسایل حمل ونقل و توزیع پرهزینه و آلاینده را از بین می برد.

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=x45OMlAXf6A[/embed]

همانطور که محققان T?F (Why Factory) آن را دقیقاً بیان کردند: "ما یا گیاهخوار می شویم یا روش های تولید را تغییر می دهیم و رویه های کشاورزی انسانی را می طلبیم." اگرچه شهر خوک در حال مطالعه امکان سنجی اقتصادی کشاورزی بیولوژیکی است، اما نمی دانم راه حل کمبود غذا و اثرات منفی زیست محیطی بیشتر ساخت وساز است؟ از نظر معماری، مفهوم مزرعه عمودی شامل "انباشته شدن" است، یعنی طراحی ساختمانی که فضای کمتری را اشغال می کند، در حالی که در عین حال فعالیت هایی را در خود جای می دهد که در غیر این صورت فضای بسیار بیشتری را اشغال می کنند. علاوه بر این، مزارع عمودی معمولاً محیط های کنترل شده ای هستند که در آن شرایط مؤثر بر تولید مواد غذایی به طور مؤثر تنظیم می شود.

با این حال، اگرچه این «مدل های کشاورزی» جدید راه حلی تأثیرگذار برای چالش های تغذیه ای ارائه می کنند، اما نیاز روزافزون مصرف گرایی را که سیاره ما را درگیر کرده است نیز در خدمت و تشویق قرار می دهند. شاید به جای تلاش برای پاسخ به این سوال که چگونه می توانیم غذای بیشتری تولید کنیم، باید این رویکرد را ارزیابی کنیم و به سمت مدلی متفاوت برویم.

آسیایی کایرنز – مزارع پایدار برای شهرسازی روستایی طراحی شده توسط معماران وینسنت کالباوت، شنژن، چین

GEA از Taller Proyectual

شهر غذا کتابی است از معمار و آکادمیک سی جی لیم که برای اولین بار در سال 2014 منتشر شد و در مورد بازگرداندن غذا به هسته حکومت ملی و محلی است. این کتاب در نه فصل تقسیم شده است: غذا + تجارت، غذا + جامعه، غذا + فرهنگ، غذا + آموزش، غذا + اشتغال، غذا + انرژی، غذا + سلامت، غذا + قانون و غذا + حمل و نقل. این بینشی را در مورد 25 شهر بین المللی ارائه می کند که حکمرانی آنها از طریق غذا توصیف می شود و نحوه عملکرد شهرها از نظر فضایی و سیاسی را مجددا ارزیابی می کند. سی جی لیم از طریق این کتاب یک مطالعه تحقیقاتی نظری را در لندن ارائه می دهد. در مجموعه ای از نقشه ها، مدل ها و متون، معمار بررسی می کند که چگونه زیرساخت های ثانویه ساخته شده لندن می توانند به عنوان یک محیط زندگی و سیستم غذایی جدید عمل کنند.

پارلمان مواد غذایی این یک مجلس قانونگذاری عالی خیالی برای مواد غذایی برای لندن و مناطق آن است که به عنوان یک محیط فراگیر خود تداوم بخش عمل می کند، در حالی که درگیر گفتگو با لندن سنتی است. این سازمان تحت سه تعهد عمل می کند: (الف) تبدیل شدن به یک مرکز بین المللی برتری در امنیت غذایی، (ب) تشویق جوامع و افراد برای مشارکت در رشد، پردازش و توزیع مواد غذایی، و در نهایت، (ج) برای انتشار مفهوم جدید. سلامتی که شامل امنیت غذایی، سلامتی خوب، فضای سبز و هوای پاک می شود.

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=SvGbciNlvD4[/embed]

این کتاب از طریق تصاویر و روایت طنز آمیز، نهادهای حاکم و شخصیت های سیاسی را در تلاش برای برجسته کردن تأثیر بحث برانگیز غذا بر سیاست و جامعه بازتعریف می کند. برخی از سناریوهای گمانه زنی قابل توجه تر شامل یک بخش دفاعی متشکل از غازها (حیوانات مزرعه ای که به خاطر ماهیت محافظتی شان شناخته می شوند) و همچنین «حصارهایی» ساخته شده از محوطه سازی است که رایحه آن می تواند حشرات و آفت کش های خاصی را دفع کند. علاوه بر این، یک مزرعه ماهی شهری که به عنوان «فرش آبی» توصیف می شود، شیوه های ماهیگیری سنتی «رویایی» را دوباره معرفی می کند، در حالی که رئیس مجلس - شخصیتی که در داخل پارلمان لندن فریاد می زند «نظم، دستور» - وظیفه تمیز کردن فضا را با استفاده از سیستم های آبپاش عظیمی دارد که بالا می رود. بالای چشم انداز سرانجام، سازه های هرمی عظیم، با الهام از تالار وست مینستر و مراسم تاج گذاری، به مزارع کشاورزی جدیدی تبدیل شدند که دانه ها و آب را از هوا جمع آوری می کردند و غذای کافی برای همه حفره های لندن تولید می کردند.

از لحظه ای که انسان ها به کشاورزی پرداختند و زمین را سکنی گزیدند، رابطه آنها با غذا به طور فزاینده ای پیچیده شده است و با چارچوب های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی که جوامع را تعریف می کنند، در هم تنیده شده است. غذا از یک نیاز اولیه به یک کالا، نماد قدرت و محرک توسعه شهری تبدیل شده است. این توسعه بر نیاز به بازنگری در نحوه ادغام سیستم های غذایی در بافت شهرها و ساختارهای حاکمیتی خود تأکید می کند، به گونه ای که نه تنها زندگی انسان را حفظ کند، بلکه به محیط زیست نیز احترام بگذارد و انعطاف پذیری جامعه را افزایش دهد.

سیزدهمین جوایز A+ Architizer طیفی از دسته بندی های متمرکز بر پایداری را ارائه می دهد که به طراحانی که در حال ساختن صنعت سبزتر و آینده ای بهتر هستند، احترام می گذارد. شروع کنید تا برای کار خود به رسمیت شناخته شوید!

تصویر ویژه: GEA توسط Taller Proyectual