پراگ کوبیست: تاریخ معماری اروپای شرقی

آخرین نسخه "Architizer: The World\'s Architecture" - کتابی خیره کننده و بادوام که الهام بخش ترین معماری معاصر از سراسر جهان را جشن می گیرد - اکنون در دسترس است. کپی خود را امروز سفارش دهید.

طاق های قرون وسطایی، نماهای باروک و برج های گوتیک در پراگ تاریخی کم نیست. آنها که به نسبت های بلند ساخته شده اند و با قالب های پیچیده تزئین شده اند، خط افق را به شکل های خیره کننده ای سوراخ می کنند که هر یک از آنها در منطقه اروپای مرکزی معمول است. آنها با هم اساس زیبایی شناسی متمایز پراگ را تشکیل می دهند. با این حال، جنبه دیگری از معماری پراگ وجود دارد، یکی که طرفداران را به محله های کمتر شناخته شده آن می کشاند. این سبکی است که علیرغم وجود کوتاه مدتش به نوعی به بخشی اساسی از میراث معماری پراگ تبدیل شده است.

در اوایل قرن بیستم، در حالی که شهرهای سراسر اروپا از اشکال طبیعی و اثیری هنر نو استقبال می کردند، گروهی از معماران چک در پراگ مسیر متفاوتی را انتخاب کردند. معمارانی مانند جوزف گوکارد، پاول یاناک و ولاستیسلاو هافمن با الهام از هنر هندسی پیشگام پیکاسو و براک، رویکردی منحصر به فرد را در پیش گرفتند: معماری کوبیسم. برخلاف خطوط روان و نقوش گل آرت نو، کوبیسم فرم های کریستالی و زاویه دار را ارائه می کرد. هنگامی که در طراحی ساختمان گنجانده شد، به یک انحراف اساسی از محیط قرون وسطایی و باروک شهر تبدیل شد.

کوبیست ها معتقد بودند که اجسام دارای انرژی درونی هستند که می تواند با باز کردن یا برش سطوح افقی و عمودی آزاد شود. برای معماران پراگ، کوبیسم فرصتی بود برای رهاسازی این انرژی و بازتعریف هویت ملی خود. در آن زمان، این شهر هنوز تحت حاکمیت امپراتوری اتریش-مجارستان بود و آوانگارد چک، کوبیسم را راهی برای اثبات استقلال فرهنگی می دانست. از طریق اشکال انتزاعی و تکه تکه کوبیسم، آنها معتقد بودند که معماری می تواند احساسات و ایده های جدیدی را برانگیزد و در عین حال یک زبان بصری منحصر به فرد چک را ایجاد کند که به شدت با سبک های امپراتوری ظالمانه آن زمان در تضاد است.

House of the Black Virgin اثر جوزف جوکار، پراگ، جمهوری چک (VitVit, Dům U černé Matky Boží 03, CC BY-SA 3.0)

نتیجه شگفت انگیز بود. در سال 1912، جوکارد خانه مدونای سیاه را طراحی کرد، ساختمانی که نمای زاویه ای و فضای داخلی کوبیسم آن این رویکرد جدید را نشان می داد. این ساختمان همانطور که امروزه باقی مانده است به نمادی تبدیل شد و اولین کافه کوبیست شهر را در خود جای داده و استانداردهای طراحی اروپایی را به چالش می کشد. ساختمان های دیگر نیز به زودی دنبال شدند. ویلای Kovařovic در Vyšehrad، با هندسه و خطوط مورب برجسته، نمونه ای زیبا از این سبک طراحی منحصر به فرد است. در حالی که یکی از ساختمان هایی که نمی توان از آن چشم پوشی کرد، خانه تریپلکس در خاکریز راسینوو است که بر اساس طرح ژوزف چوکول ساخته شده است. ورودی ساختمان به ویژه چشمگیر است که با شیروانی آجدار و پنجره ای غالب که با افتخار بالای در اصلی قرار دارد، مشخص می شود.

معماری کوبیسم علیرغم عمر کوتاه خود، حدود پانزده سال، اثری ماندگار در پراگ، عمدتاً در محله ویسه راد، بر جای گذاشت و آن را به یکی از تنها مکان های روی زمین تبدیل کرد که طراحی کوبیسم به کامل ترین شکل خود رسید. تا به امروز، ساختمان های کوبیست پراگ هنوز تا حدی با نماهای زاویه دار غیرمعمولشان متمایز می شوند، اما همچنین به دلیل عمق جزئیاتی که دید کوبیسم را از بیرون به داخل منتقل می کند. بر خلاف کوبیسم سنتی - ژانری که در نقاشی یافت می شود و با وجود رسانه دوبعدی با هدف نشان دادن مناظر ناپیدا است، معماری کوبیسم بعد سوم را درگیر می کند - جایی که دیوارها، پنجره ها، درها و حتی پله ها برای تغییر، شکست و شکل دادن به فضا طراحی شده اند. خود

موزه کوبیسم در خانه مدونای سیاه اثر جوزف جوکار، پراگ، جمهوری چک (توماس لدل، پراگ کوبیسموس شوارتزه مدونا 5، CC BY-SA 4.0)

کلید زبان معماری کوبیسم تکیه بر اشکال هندسی به ویژه مثلث، شش ضلعی، منشور و الماس است. این انتخاب های طراحی به ساختمان های کوبیست پراگ عمقی می دهد که بازدیدکنندگان را غافلگیر می کند و در عین حال نور و سایه را به روش های جدید و جالب تحریف می کند. به عنوان مثال، خانه مدونای سیاه دارای نمایی است که در سطوح لایه ای به جلو کشیده می شود و عمق بصری را ایجاد می کند که برای آن دوره جدید بود و در معماری مدرن نیز غیرعادی باقی می ماند.

در داخل ساختمان ها، اثاثیه متمایز و خشن - صندلی ها، میزها و حتی وسایل روشنایی - نیز گنجانده شده بود و فرم های هندسی آنها دقیقاً از سبک معماری پشتیبانی می کرد. به این ترتیب این ساختمان ها از بهترین نمونه های زیبایی شناسی یکپارچه در معماری هستند. Villa Kovařovic یک نمونه عالی از این انسجام است، با اثاثیه کوبیست خود که به طور ویژه برای تناسب با خطوط معماری منحصر به فرد خانه طراحی شده است.

Kovařovicova Vila توسط Josef Chochol، پراگ، جمهوری چک (VitVit، Vyšehrad Sequensova a Kovařovicova vila 3، CC BY-SA 4.0)

زندگی در یک ساختمان کوبیست در پراگ به معنای غوطه ور شدن در محیطی است که عملکرد روزمره با نوعی آزمایش هندسی روبرو می شود. برخلاف خانه های سنتی، این فضاها در نگاه اول کمی ناهنجار به نظر می رسند - دیوارها کج هستند، سقف ها روبه رو هستند و نور وقتی به زوایای تیز و سطوح شکسته برخورد می کند رفتار متفاوتی از خود نشان می دهد - با این حال آنها مانند خانه های سنتی عمل می کنند و تفاوتی با خانه های دیگر ندارند.

از نظر احساسی، فضاهای کوبیسم عمیق ترین تأثیر را داشتند و هنوز هم دارند. آنها فضایی کاملا متفاوت از فضای داخلی باروک یا گوتیک پراگ ایجاد می کنند. احساس تنش عمدی وجود دارد. احساسی که فضا با گوشه های تنگ و خطوط پررنگش تغییر می کند و با هر تجربه بیشتر خود را نشان می دهد و تبدیل به فضایی می شود که کنجکاوی و درگیری را دعوت می کند. برای بسیاری، زندگی در این فرم های شکسته، درک جدیدی از خود فضا ایجاد می کند، زیرا هر اتاق به طرز ماهرانه ای ساکنان خود را به حرکت، مشاهده و تعامل با معماری خود به شیوه ای کاملاً نمایشی ترغیب می کند.

ساختمان اداری Keystone توسط EM2N، پراگ، جمهوری چک | عکاسی توسط Simon Menges.

به طور کلی، تأثیر آزمایش کوبیسم پراگ نه تنها در فرزندان مستقیم آن، مانند شکل منحصر به فرد چک روندکوبیسم - ترکیبی از ساختار کوبیسم با نقوش عامیانه ملی - مشهود است، بلکه در معماری مدرنیستی آن نیز مشهود است که طراحی جسورانه و مبتکرانه را تحسین می کند. سبک از نظر شکل، ساختمان اداری کیستون یک نمونه برجسته مدرن است، جایی که حتی امروزه، معماران معاصر در پراگ از کوبیسم به عنوان الهام بخش یاد می کنند، نه لزوماً در دکوراسیون زاویه دار آن، بلکه در تمایلش برای پیش بردن مرزهای قراردادهای معماری.

تلاش برای حفظ معماری کوبیسم در پراگ نشان دهنده اهمیت فرهنگی این جنبش است. ساختمان های باقی مانده به عنوان بخشی از میراث معماری شهر به عنوان موزه ها، گالری ها و مراکز فرهنگی با دقت نگهداری می شوند و از مردم محلی و بازدیدکنندگان دعوت می کنند تا با این قطعه از تاریخ چک درگیر شوند. تداوم علاقه عمومی به این فضاها باعث ایجاد حس غرور در حفظ آنها شده است و معماری کوبیست را نه تنها به یک نقطه کنجکاوی تاریخی، بلکه بخشی پررونق از هویت منحصر به فرد و جسور پراگ تبدیل کرده است.

آخرین نسخه "Architizer: The World\'s Architecture" - کتابی خیره کننده و بادوام که الهام بخش ترین معماری معاصر از سراسر جهان را جشن می گیرد - اکنون در دسترس است. کپی خود را امروز سفارش دهید.